تعیین عوامل مؤثر برتوسعۀ آموزش الکترونیکی در دانشگاه علوم پزشکی جهرم

پیشرفت روزافزون فنّاوری باعث تغییرات بسیاری در زمینه آموزش الکترونیکی شده، بنا به عللی مشمولین آموزش مداوم از شیوه آموزش الکترونیک استقبال زیادی نکرده و به همان روش آموزش سنتی تمایل نشان میدهند. هدف از این مطالعه تعیین عوامل مؤثر و بررسی موانع موجود بر توسعه آموزش الکترونیکی در دانشگاه علوم پزشکی جهرم درسال 1390 است. بدین منظور مطالعه توصیفی مقطعی به صورت سرشماری انجام و از شرکت کنندگان در دوره های آموزش مداوم ،درخواست شد به پرسشنامه ای استاندارد که حاوی  72 سوال در 7 حیطه و شامل اطلاعات دموگرافیک بود، پاسخ دهند. اطلاعات با نرم افزار آماریspss.17  تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان می دهد از تعداد 976 نفر شرکت کننده در طرح، 8/59 % بیش از 5 سال و 2/40 % کمتر از 5 سال با کامپیوتر آشنایی داشته اند. در ارتباط با اولویت بندی عوامل مؤثر، بالاترین فراوانی با مقدار 3/22% متعلق به عوامل سازمانی بود. در بررسی نقش هرحیطه درروندآموزش الکترونیکی، به ترتیب سهم عوامل سازمانی 37/26٪، تکنولوژیکی 17/24٪، ذینفعان 83/24٪، سواد اطلاعاتی70/22٪، روش آموزش الکترونیکی 26/28٪ ، منابع 07/19٪ و محیطی 94/15٪ بود. در مجموع می توان گفت اکثر افراد  نقش عوامل سازمانی رادرآموزش الکترونیکی موثر می دانند و داشتن برنامه مدون مهمترین تأثیر را در این میان دارد. نقش برنامه ریزان در برگزاری این دوره ها بسیار مهم و بایستی دوره های باز آموزی  با توجه به نیاز شرکت کنندگان طراحی گردد .